Derin Kıvrımlarda Kalan Küçük Enstantane

Mutluluktur bizi hayata bağlayan. Günlük ve anlık sevinçlerimizi mutluluğa çevirmeyi bilip bu anları unutmama isteğidir bizi canlı kılan.

Doğaya doğarız, doğaya sarılırız, doğadan emeriz ilk sütümüzü.

Doğada karşılıksız ve uçsuz bucaksız mutluluğun resmini buluruz.

Resimdeki yer Bulgaristan‘ın Vidin kasabasına 10-15 km uzaklıkta bir köy kırı.

Gördüğünüz ninenin ardındaki kır alabildiğine yeşil o mevsimde.

Güzel bir mayıs günü. Vidin’de arkadaş ziyaretine gittiğimde Vidin’de her sene düzenlenen RallyVida’nın yapılacağını öğreniyorum. Ralli‘nin ilk ayağı şehir dışında yapılır, biz de kaçırmak istemeyiz.

start çizgisinden yaklaşık olarak yirmi dakikalık yürüme mesafesinde bir yol kenarına kendimizi ve fotoğraf makinelerimizi konuşlandırıyoruz. Heyecanlı bekleyişi daha da ilginç kılmak adına kendimize güzel bir dönemeç seçiyoruz. Tabi sağlam bir ağaç arkasına saklanmak da aklımızdan geçmiyor değil (gölge olsun diye değil, araçlar virajı alamazsa babında kendimizi sağlama alma güdüsü :D).

Heyecanımızı uzun süren bekleyişe kendimizi vermektense etrafımızda gözümüze çarpan ilginçlikleri resmederek perçinleme arayışındayız.

Derken, yanıbaşımızda bu sevimli nine ve şirin köpeği beliriyor.

Birlikte sağlıklı yaşam turuna çıkmış olmalılar diye düşünüyorum. Teyzenin elinde kırık ağaç dalından yapılma bir sopadan başka birşey yok. Buradan yapıyorum sadece yürüyüşe çıktıklarının yorumunu.

Bu resim kafamdaki mutluluğun tarifiyle, teyze ve köpeğinin bakışlarında edindiğim mutluluk tarifine hemen hemen uygunluk gösteriyor.

Nedir ki insanın hayattan istedikleri. Huzur. Sağlık. Sevilmek. Sevmek akabinde.

Bu bileşenlerin hepsini yaşlı teyzede ve köpeğinde tek tek gördüğümde bir çeşit kıskançlık aldı beni. Aslında kıskançlıktan imrenme dolu bir duyguydu beni kaplayan. İçimden, ‘helal olsun teyzeme!’ diye de geçirdim ayrıca.

Çok kısa süren bir selamlaşmadan sonra teyzeyle köpeği yanımızdan ayrılır yavaş adımlarla. Biz de yüzümüzü, doğanın tam ortasındaki endüstriyel gerçekliğe döneriz.

Arayı fazla soğutmadan beklenen ralli başlar ve bu küçük enstantane beynimin derinliklerine itilir. Bir gün (o gün bugündür) o an tekrar hatırlanır ve paylaşılır.